Ψάρι της οικογένειας των μουλλιδών (Mullus surmuletus και Mullus barbatus) αντίστοιχα το μπαρμπούνι και η κουτσομούρα.

Το μπαρμπούνι ένα από τα πιο γνωστά ψάρια για το νοστιμότατο κρέας του που κάνει περιζήτητα και τα δυο είδη με μια προτίμηση φυσικά για το καθαυτό μπαρμπούνι. Αυτό αναγνωρίζεται εύκολα από δυο κόκκινες ρίγες στο πρώτο ραχιαίο πτερύγιο και την κόκκινη ράχη, που γίνεται κοκκινωπή στα πλευρά στολισμένα με επιμήκεις χρυσαφί ρίγες. Το μπαρμπούνι ζει σε βραχώδεις βυθούς, σε βάθος μικρότερο από 100 μέτρα (μέγιστο βάθος 70-80 μέτρων. Σχετικά χαμηλός είναι ο αριθμός των μπαρμπουνιών που πιάνονται με τις τράτες, πιο μεγάλος είναι ο αριθμός που πιάνονται με τα μανωμένα  δίχτυα. Το ψάρι αμύνεται ηρωικά στο περιβάλλον όπου ζει. Η κουτσομούρα ξεχωρίζει από το μπαρμπούνι από την πιο κοντή μούρη και από την απουσία των κόκκινων λεκέδων στο πρώτο ραχιαίο πτερύγιο. Και αυτό το ψάρι έχει κόκκινη ράχη αλλά πιο συχνά τείνει στο ροζ και τα πλευρά δεν έχουν τις χρυσαφί ρίγες -πιο εμφανείς- στα μπαρμπούνια. Δεν ξεπερνά τα 25 εκατοστά μήκος ενώ το μπαρμπούνι μπορεί να φτάσει και τα 40 εκατοστά. Το ψάρεμα του εξ αιτίας των χαρακτηριστικών του περιβάλλοντος είναι πιο εύκολο με τράτες και έτσι είναι πιο εύκολο να βρεθεί στην αγορά η κουτσομούρα παρά το μπαρμπούνι.